عالم الظلمات الاكبر
فى عالم ماوراء الظلام فى سابع سابع بحر من البحور عقد الملك اكتئاب جلسته واجتماعه المعهوده لابنائه واحفاده واقاربه للمناقشه عملهم فى نشر الاكتئاب
وكان كل امير من امراء الاكتئاب بيعرض اعماله ومدى قدرته على سيطر على جنس البشر وخصوصا ان كل امير مكلف ببشرى واحد
واثناء الجلسه قالت مجموعه من الامراء انهم نقلوا خطتهم الكبرى ناحيه الحيوان كمان
للنشر الاكتئاب بينهم
ونتيجه لده اتجننت الفراخ واكتئبت الطيور والعجول وبقوا بنتحروا
لكن الامير ظلمان بن الاكتئاب الاقصر الشمالى
كان قاعد مكتئب وهوبيقول شوفلى حل فى صديقى الانسى المسمى بعجوره اللى قدرى الاسود خلاه يكون من نصيبى واللى رافقته طويلا طويلا طويلا
فى الاول كان بيسمع الكلام ويبقى مكتئب واشوف عالم الظلمات وهو بيهفهف علينا وانا بتنفس نسيمه
لكن دلوقتى انا مش عارف هو مكتئب ولا مش مكتئب
ساعتها صرخ الملك مكتئب ابن امير الاكتئاب حفيد الكابه عيب تقول كده ياامير حتت عجوره يعقدك ويحيرك
هات البللوره السوده نشوف صاحبك ده ايه حكايته قعدوا يشوفوا لقوا اعراض الاكتئاب موجوده كما ذكر معجم الاكتئاب وقاومس وموسوعه الاكتئاب العالميه بس هو بيضحك وبتكلم وبياكل وبدا الامراء ينقسموا هو مكتئب ولامش مكتئب وقرروا ارسال الامير ظلمان بجانبه ومراقبه اوضاعه وبرغم انهم مش سابوا المراقبه ولو لحظه واحده بس فشلوا فى تفسير حالته وخصوصا ان البللوره كان بيحصل فيها تشويش وده على غير العاده مماذاد الشكوك حول كعبوره وقالوا فى شى غامض ؟
وبعد تفكير قرورا ارسال وفد من امراء الاكتئاب للالتصاق بكعبور التصاق تام ومعرفه سر كعبور ايه
قعدوا الامراء نقول شهر اتننين تلاته
وفجاه لمح امير منهم ظل جنب كعبوره فتح عينه على اخره واتاكد انه عينه سليمه جرى وراه الامير ومسكه وصرخ الامير وفى نفس الوقت لمح امير تانى ظل برده واقف جنب كعبوره وتهياله ان كعبوره بيكلمه وبيضحكوا جرى الامير ومسكه وصرخ وفى نفس الوقت لمح امير ظل تالت بيهرب ومسكه الامير وصرخوا الامير مسكت السر مسكت السر وفجاه لقى كل امير انه ماسك بظل وفى وسط الاندهاش بدات حمله التعذيب والتحقيق للكل ظل على حدى ان ظل فيهم يقول ايه هو .. مين هو ايه علاقته بكعبور ابدا ويضحك كل ظل ويقول اسال كعبوره
عليك واحد
ومع يأس الامراء فى معرفه ايه اللى حصل واخر مازهقوا فى معرفه السبب قالوا لامير ظلمان انت
مش قولت ان كعبور كان صاحبك واحيانا بيلعب معاك وبيكلمك رد
الامير وقال بس ده خاصمنى
رد الامراء صالحوا ياخى وخلصنا واعرف ماله ده هو هيقرفنا حتت الكعبوره ده ورانا غيره!
اساله بصراحه
هو مكتئب ولامش مكتئب وايه سر احواله الغريبه دى
راح ظلمان وسال كعبور وقاله انه حسيت انى فاشل كل يوم نمسك ظل ومايجاوب
هومين ويقول اسالوا كعبور ويقعدوا يضحكوا
رد كعبور وقاله والله انا معرفش انت شاغل دماغك ليه
انت صديقى اللدود هههههههه وهما صحابى بس ياعدوى وصديقى السر فى انى لما لقيتك كنت صديقى الوحيد يما ن كنت صديقى
ماكنتش ووفى معايا ولقيتك استنعت بصديقك المرض واتحالفت معاه ضدى واذيتنى
فقررت زى مابعت صداقتى استعين باصدقاء تانين
ضدك استعنت بصديقى الارهاق لكنه مقدرش يتغلب عليك لوحده وان كان حقق نجاح ولو طفيف فقرر انه يستعين بصديقه التعب ولما منفعش ده فى القضاء الكامل عن الالم اللى سبتته حضرتك قررنا الاستعانه بصديقنا اللا مبالاه اللى بدوره استعان بصديقه البرود اللى استعان بصديقه البلاده وقله الاحساس
وبعد عمل كل دول خلاص بقيت انت بنسبالى عادى صحيح بقيت فى دمى والاستغناء عنك صعب بس تم تحيدك باصدقائى الجدد
فالتعب قضى على قدرات العقل عن التفكير
وفى الوقت نفسه قامت اللامبالاه بدورها فى قتل الاحساس
مع البرود اللى اصاب القلب والعقل
اصبح كل عادى وماشى
بضحك ومش بضحك عايش ومش عايش بس بعمل كل حاجه المفروض تتعمل من غير مالعقل يعترض لان اتجمد والقلب معاه
فبقيت مرتاح انام واكل واضحك واشتغل
تشوفنى تقول سعيد وانا سعيد ومش سعيد
معدش فارق معايا حاجه ولااشخاص ولااحداث مرسوم عليا ضحكه البلهاء
وابتسامه المرسومه ووش بتغير على حسب الرف والعاده
احيانا بفتكر صديقى الامل
من حين لاخر بزوره فى حجره الانعاش وبلاقى جنبيه اصدقائى بتوع زمان فاكرهم صديقى السابق الصدق
والاحساس والمبدا والمثل اضحك على ايام صداقتهم كان ايام هبله لا والغريب ا انهم كلهم زوار حجره الانعاش
انت قتلت صديقى
رد الاكتئاب انا مش قتلت الامل اللى قتلوا الغدر
والكدب والنفاق
انا يدوب استغليت ضعفه وحليت مكانه
لكنى مش انا اللى خليته تعب ومات انا نتيجه
وليس سبب
ضحك كعبور ومعاه الامبالاه وهما بيقولوا متزعلش ياصديقى كلنا لصوص وضحايا وجانى ومجنى عليه كلنا شياطين وملايكه وقت مانحب كلنا برئ براءه الذئب من دم ابن يعقوب
قالله الاكتئاب بس انا ميهزمنيش الاظلال دى
قاله خلاص نعمل مباره بينكم
اختار فريقك وحارب ضدهم
اختار الاكتئاب الدموع معاه والالم
واختار المبالاه معاه الارهاق والبرود
وكان محور التنافس السيد كعبور
الاكتئاب شن الحرب والالم شد من الوجع وبدا كعبور يصرخ من الالم
فحل البرود فسكن الالم
دخلت الدموع دخل ادمها الارهاق فنام كعبور
وعجز الدموع عن الاستمرار فى نوم كعبور دخل الالم يصحى كعبور دخل البرود وقله الاحساس فقتل الوجع والالم وشدد المبالاه قبضته ضد الاكتئئاب فايقن
الاكتئاب من انهزامه
فقرر يعمل معاهده صلح
ويكون المبالاه والبرود وبلاده الاحساس هو احد اصدقائه
ومن يوميه اصبح الاكتئاب صديق كعبور والامبالاه صديقه الاخر
وتعايش الجميع فى سلام وسكينه
انتظارا للخروج منافسهم الامل لانهم ملوا من حاله الفتور
عايزينها حرب ياجدعان
ولاايه
روح المنافسه غابت اصبحنا فى زمن القطب الواحد والالف مبدا ووجه
وعجبى
